Historias para no contar
Ensemblekomedie van Cesc Gay – vaak de Spaanse Woody Allen genoemd – over de pijnlijke en onhandige tegenslagen in het leven die je het liefst geheim zou willen houden.
De keuzes die we maken, de leugens die we vertellen, hoe we ons voordoen en wie we werkelijk zijn. Het zit er allemaal in. De vijf korte verhalen vertellen over het leven van de bourgeoisie in Barcelona; over gebeurtenissen die ze wellicht liever geheimhouden of willen vergeten uit schaamte, gekrenkte trots of verlegenheid. Een parade van momenten waarbij de emotie de overhand neemt, soms verrassend, soms pathetisch.
Gay ontleedt (liefdes)relaties: overspel, jaloezie, omgaan met veranderende genderpatronen, manipulatie en professionele rivaliteit – om er maar een paar uit te lichten. Bijna een test om uit te vinden hoe eerlijk je kunt, en wilt zijn. Goede decors en een goede cast – de fine fleur uit de Spaanse filmscene van de afgelopen decennia – doet de rest. Het is een komedie, dus we krijgen een lachspiegel voorgezet. Herkenbaar? Ontdek het zelf. (ej)